vrijdag 8 juni 2012

2000 - 2012


Desiree Dolron, Xteriors VIII , 2001 - 2008

Het werk van Desiree Dolron vind ik echt fantastisch. Vooral deze serie van haar vind ik heel inspirerend. De manier waarop de foto's op schilderijen lijken vind ik prachtig. Net zoals Erwin Olaf dat doet, alleen hier is het een heel verhaal met een hele nare kille sfeer erin. Ook de houding van het jongetje geeft duidelijk de referentie naar oude schilderkunst. Het is een foto die op mijn muur hangt en waarschijnlijk er altijd zal blijven hangen.

2000


Erwin Olaf, Royal Blood, 2000

Ik kan mij nog goed herinneren toen ik deze foto voor het eerst zag, wat alweer een tijd geleden is. Ik vond het bijna eng hoe erg ze leek op Prinses Diana. Ik zag dat toen ook meteen terwijl ik nooit veel af wist van Prinses Diana eigelijk, verder van dat ze overleden was bij een auto ongeluk. Het bloed in deze serie vond ik wel smerig toen, maar als ik nu kijk valt het allemaal reuze mee, maar ben dan ook wel wat gewend tegenwoordig. Erwin Olaf is een grote inspiratie bron voor me, zoals bij vele andere.

1980 - 1990


Nan Goldin 1980-1990

De fotografie van Nan Goldin vind ik bijzonder. Ze komt heel dichtbij, bij intieme onderwerpen. Ook de verhouding tussen man en vrouw legt ze bijzonder vast. Sommige foto's van Nan Goldin zijn een beetje afstotelijk, maar ik vind dat eigelijk wel gedurfd en realistisch. Ik heb deze foto gekozen, omdat ik zelf erg geïnteresseerd ben in gender, derde sekse en androgynie.


1979


Richard Avedon, Boyd Fortin, 1979

Ik heb ooit het boek gezien waar deze foto instaat samen met een hele serie dezelfde soort foto's. Ik was toen vooral verbaast bij de scherpte van deze foto's. Het waren grote printen en op die manier hadden die foto's toen veel impact op mij. 

1962


Shomei Tomatsu, Hibakusha Senji Yamaguchi, Nagasaki, 1962

Gruwelijke foto's van de slachtoffers in Nagasaki, zestien jaar later na de ramp gefotografeerd. Op deze foto kan je duidelijk zien wat er aan de hand is, maar toch is de foto mooi gemaakt. Het gezicht (als de persoon nog een gezicht heeft) is in het zwart gehuld. Ik vind dit een "mooie" metafoor voor het wegwerken van deze mensen, wat de Japanse cultuur deed. Deze mensen kwamen bijna niet meer hun deur uit door schaamte en niet geaccepteerd worden.

1950


Robert Doisneau, Kiss by the Hotel de Ville, 1950

Een foto die erg cliché is, maar ik vind het een mooi moment van het dagelijkse leven. Dit zijn dingen die ik ook zou proberen vast te leggen op straat. Liefde en tederheid tussen de mens.

1936


Dorothae Lange, Migrant Mother, Nipomo, California, 1936

Mooi iconisch beeld van de grote depressie in Amerika. Er wordt veel gezegd over dit beeld, dat de emotie die hier in zit niet helemaal echt blijkt te zijn, maar naast dat vind ik het nog steeds een sterk beeld. De kinderen die niet in de camera kijken geven een beeld alsof ze niet in de toekomst kunnen kijken en de vrouw probeert dat wel voor haar kinderen, maar op een bezorgde manier.